mar 9, 2017
Tradycja nadawania imion trwa już od wielu pokoleń, ale dopiero wierzenia i religie nadały temu aspektowi podwójne znaczenie. Większość używanych przez nas nazw swoje korzenie odnajduje między innymi w dawnych mocarstwach – rzymskim i greckim. Warto więc zastanowić się co kryje w sobie nasze własne imię.
Dla podkreślenia zasług na polu bitewnym w języku starosłowiańskim niektórych mężczyzn zaczęto nazywać Wojciechami czyli, innymi słowy, wojownikami, którym walka sprawia radość. Jeszcze inne jest znaczenie imienia Oliwia, które powstało przy użyciu łacińskiego słowa oliva oznaczającego drzewo oliwne (gałązka drzewa oliwnego traktowana była dawniej jako pewnego rodzaju symbol pokoju). Uważa się, że imię to mogło nawiązywać do natury kobiety, bądź też określać osobę zajmującą się hodowlą oliwek.
Greckie pochodzenie ma z kolei imię Weronika. Składa się ono ze słów phero – niosę oraz nike – zwycięstwo. Oznaczało więc tą, która niesie zwycięstwo, jest oznaką szczęścia. W czasach średniowiecza zaczęto błędnie interpretować to imię od słów vera, czyli łacińskiego prawda, które notabene używane jest obecnie jako zdrobnienia imienia Weronika oraz eikon z greckiego oznaczającego obraz. Było to pewnego rodzaju nawiązanie do legendy o św. Weronice ocierającej twarz Jezusowi Chrystusowi. Jednak rozwiązanie to nie zostało powszechnie przyjęte.
Staropolskie pochodzenie ma zaś imię Zdzisław, które składa się z dwóch członów „-zdzie” nawiązującego do słowa zdziałać lub zrobić oraz „-sław” określającego sławę. Zdzisławem nazywano więc osobę, która albo jest w stanie sama przynieść sławę, albo też niesamowicie jej pożąda.
Etymologia poszczególnych imion jest niezwykle zajmującym zjawiskiem powiązanym z wieloma dziedzinami nauki. Przytoczyć warto tu między innymi historię, rolnictwo, wojskowość czy też nauki społeczne. Warto zatem poświęcić jej przynajmniej chwilkę. Może uda się tym samym odnaleźć w sobie i u najbliższych duchy swoich imienniczych przodków.
Najnowsze komentarze